Cesarskie cięcie – dla jednych jest to zło konieczne w przypadku komplikacji, dla innych zaś najlepszy sposób porodu. A jak to wszystko przebiega?
Cesarskie cięcie jest najczęstszą operacją porodową znaną już od starożytności. Operacja może być:
- zaplanowana – powód jej wykonania znany jest z wyprzedzeniem,
- nieplanowana, pilna – spowodowana powstałym nagle zagrożeniem życia lub zdrowia matki lub dziecka.
Najczęstsze powody przeprowadzania cesarskiego cięcia:
- niedostateczna ilość tlenu dostarczana płodowi;
- powtórzone (po dwóch wcześniejszych) cesarskie cięcie;
- położenie miednicowe dziecka;
- położenie pośladkowe (przeprowadza się je wtedy, gdy:
- jest to pierwsze dziecko i waży ponad 3500 g;
- jest to kolejne dziecko i waży 3800 g; waga płodu waha się pomiędzy 750 a 1500 g;
- jeśli dziecko znajduje się w położeniu pośladkowym, ułożone do wyjścia w inny sposób niż pośladkami lub przybrało tzw. położenie zupełne – jakby siad po turecku)
- Inne powody wykonania cesarskiego cięcia to: dysproporcja pomiędzy wielkością płodu (główki) a miednicą matki, łożysko przodujące, przedwczesne oddzielenie się łożyska, silne zapalenie w okolicach jaja płodowego, problemy z drogami rodnymi (mięśniak w łożysku – węzeł z mięśni macicy), ciężki przebieg lub szybkie postępowanie choroby matki (stan przedrzucawkowy, astma oskrzelowa, cukrzyca, wady serca matki, choroby oczu z uszkodzeniem siatkówki, położenie poprzeczne płodu, zły napór główki w drogach rodnych, wypadnięcie pępowiny, niektóre przypadki ciąż bliźniaczych (inne położenie obydwu płodów – np. jedno główkowe, drugie pośladkowe), ciąża trojacza, poważne infekcje miejscowe w okolicach dróg rodnych (opryszczka).
Przebieg operacji
Przed operacją: goli się okolice krocza, zakłada się cewkę moczową, a jeśli cesarskie cięcie nie musi być wykonane nagle, matka jest na czczo i dostaje lekarstwa przygotowawcze przed znieczuleniem.
W przypadku wykonania cesarskiego cięcia pod znieczuleniem przewodowym (zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym) anestezjolog wprowadza cewnik w okolice kręgosłupa. Powyższe typy znieczulenia są korzystne z powodu niższego obciążenia dziecka lekami znieczulającymi, a także ze względu na możliwość bezpośredniego kontaktu matki z noworodkiem jeszcze w czasie operacji. Zaletą jest także możliwość użycia wprowadzonego cewnika do podania środków przeciwbólowych.
Operację poprzedzają jeszcze dezynfekcja pola operacyjnego i osłonięcie pacjentki.
Cięcie w większości zostaje przeprowadzone poprzecznie ok. 2 cm nad spojeniem łonowym. Czasami lekarze wybierają cięcie podłużne od pępka ku dołowi (bardzo otyła pacjentka, wcześniejsze operacje w tym miejscu).
Po dostaniu się do jamy brzusznej, a następnie macicy (łącznie siedem warstw), płód zostaje wyjęty. Cięcie na macicy jest wykonywane w dolnej, niekurczącej się części macicy. Następnie usuwa się z macicy drobne resztki łożyska. Później przeprowadza się już zszycie poszczególnych warstw oraz kontroluje się krwawienie. Skóra zszywana jest zazwyczaj tzw. szwem śródskórnym (szew jest wykonywany bezpośrednio w skórze). Z wykonywanym zazwyczaj cięciem poprzecznym nad spojeniem łonowym, który ma bowiem lepszy efekt kosmetyczny. Po operacji świeżo upieczona mama pozostaje pod kontrolą lekarzy i dostaje leki przeciwbólowe, kroplówki nawadniające itp.
Cała operacja trwa ok. 45 – 60 minut.
Zwolnienie ze szpitala
Zwolnienie ze szpitala, jeśli nie ma żadnych komplikacji, odbywa się zazwyczaj w piątym dniu po operacji. Wtedy wykonuje się też kontrolę ginekologiczną.
