Ponieważ ciążę często opisuje się w samych superlatywach i określa się jako najwspanialszy czas w życiu kobiety, to stan połączony nie tylko z pozytywnymi emocjami i radosnym oczekiwaniem na dziecko. Wiele kobiet w ciąży doświadcza w różnym stopniu lęku i niepewności. Zmartwienie związane jest nie tylko ze sprawnym przebiegiem ciąży i zdrowiem swoich dzieci, ale także z lękiem związanym z bólami porodowymi, komplikacjami położniczymi i innymi fizycznymi zmianami po porodzie.
W pewnym stopniu obawy te są naturalne i normalne, szczególnie przy pierwszym dziecku kiedy doświadczenie porodu to wciąż wielka niewiadoma. Ale strach przed porodem może dotyczyć także kobiet, które już wcześniej rodziły jedno albo więcej dzieci. A zwłaszcza w przypadku, gdy narodziny dziecka przebiegły z pewnymi komplikacjami, poczuciem utraty kontroli nad sytuacją, ogromnym bólem i poczuciem zagrożenia.
Gdy władze przejmuje strach
W niektórych przypadkach emocje przeradzają się w strach, który ma swoją własną funkcję i znaczenie, jest naturalnym elementem instynktu przetrwania. Ale jeśli wymyka się spod kontroli, przestaje nas chronić i dochodzi do sytuacji, gdy strach nas paraliżuje.
Czasami strach przekształca się w patologię. Lęk przed ciążą i porodem ma swoją nazwę to tokofobia.
A podobnie jak inne rodzaje fobii definiowany jest jako bezpodstawny, absurdalny strachu w odniesieniu do jakiejś rzeczy lub sytuacji – w tym przypadku powodowany ciążą i przyszłym porodem, a czasem nawet macierzyństwem jako takim.
Lęk jako choroba
Tokofobia może doprowadzić do tego, że kobieta nie będzie chciała zajść w ciążę, pomimo tego że lubi dzieci i marzy o rodzinie. W skrajnych przypadkach zdarza się tak, że kobieta może odczuwać chorobliwy lek w czasie ciąży, który jest nie do zniesienia i stanowi ogromne obciążenie i źródło stresu. Zdarza się tak, że kobieta decyduje się wtedy przerwać ciążę.
Niektóre kobiety nie tolerują nawet widoku innych kobiet w ciąży czy obcych dzieci, albo brzydzą się wszystkim co jest związane z ciążą i przyjściem dziecka na świat. Może nawet dojść do fizycznych objawów takich jak mdłości, drżenie, stany wymiotne czy omdlenia. Tego rodzaju głęboki strach może mieć różne przyczyny. Niektóre z nich mogą mieć swoje źródło w wychowaniu, przykładowo matka, która doświadczyła nierozwiązanej jak dotąd traumy poporodowej, nieświadomie przekazuje córce stosunek do ciąży i porodu.
Kiedy indziej tokofobia rozwija się, gdy dojdzie do narodzin martwego dziecka albo w wyniku innych doświadczeń spowodowanych traumatycznymi przeżyciami związanymi z kobiecą seksualnością i płodnością.
Strach przed porodem
Chociaż jest to emocja, która jest nam potrzebna do normalnego funkcjonowania i jest bardzo użyteczna, podczas porodu może szkodzić. Strach staje się przyczyną wielu powikłań położniczych.
Wpływ hormonów stresu może całkowicie zatrzymać poród. Sygnał transmitowany do ciała o istniejącym poczuciu zagrożenia, sprawia, ze hamuje on wydzielanie się hormonu oksycotyny odpowiedzialnej za pracę skurczów macicy.
Dochodzi wtedy do obniżenia przepływu krwi w łożysku, a tym samym niedostatecznego dotlenienia płodu. Niesie to zwykle zwiększone prawdopodobieństwo interwencji medycznych w czasie porodu i większe ryzyko powikłań, rezygnacja z porodu naturalnego i przeprowadzenie cesarskiego cięcia.
Lepiej zapobiegać niż leczyć
Jeśli panicznie boisz się porodu, nie czekaj do ostatniej chwili, aż niepokój i strach całkowicie cię obezwładnią. Im wcześniej zaczniesz pracować nad tym problemem, tym lepiej zarówno dla ciebie jak i dla dziecka. Najlepiej jest poszukać wszelkich sposobów, aby pozbyć się strachu lub nauczyć się go kontrolować jeszcze przed zajściem w ciążę. Jeśli lęk jest na style silny warto poszukać pomocy u eksperta.
